FC Zuidlaren 14-2 - VV BATO JO14-1

Na de meer dan uitstekende wedstrijd vorige week tegen de koploper, deze keer uit tegen Zuidlaren. Op papier een redelijk gelijkwaardige partij, dus de trainer zag al drie punten gloren….

Richard had n snipperdag en dus waren Arjan en ik de staf voor vandaag.

Bastiaan, Justin, Ben, Jerron en Thijs waren er niet bij deze wedstrijd.
De familie Wiekens was echter gaarne bereid Lars aan ons uit te lenen en zo kon het dat zus (voor het eerst direct weer in de basis) en broertje Wiekens een groot deel van de wedstrijd samen zouden voetballen;
Lars heeft tijdje niet gevoetbald (want: vaste keeper), maar wetende wat hij kan, had ik het volste vertrouwen in een goede afloop.
Dymas wilde graag weer keepen en gezien de goede keepprestaties van hem de vorige drie wedstrijden, was iedereen het daar ook volledig mee eens.

Tamara zorgde even voor de roomservice voor de trainer in de kleedkamer waar het trouwens opvallend rustig was. Overigens: puike faciliteiten in Zuidlaren. Alleen het veld was niet echt fraai met wat steentjes her en der.

Arjan had voorstel voor nieuwe spelwijze:
4-2-3-1 met Mees als lone wolf voorin.
Leek me goed gezien de inschatting van de kwaliteit van de tegenstander.
Lars en Jesse even reserve; opstelling in de kleedkamer opgeschreven, laten rondgaan (“visualiseren”) en uitgelegd wat dan ieders rol is en wat er anders aan is.

Lars liet Dymas warmdraaien in het doel en na een korte warming-up was het om 10.45 uur stipt tijd om te beginnen.

Eigenlijk waren we vanaf het begin de betere ploeg, maar zoals zo vaak, nét niet fel genoeg, nét niet even inlopen op een bal en iets te nonchalant in de passing. Verder wel redelijk goed de druk erop (ook als aandachtspunt meegegeven), met name door Umar die achterin wederom nuttig werk verrichte door veel loopwerk.

Dymas moest in de eerste helft af en toe echt wel even aan de bak en dat gaf een gedegen indruk, zeker ook op een aantal wat hogere ballen.
En toch - het middenveld beviel me niet in de nieuwe opzet. Spelers zoeken hun nieuwe rol en Stefan, Ryan en Marlin waren niet goed op elkaar ingesteld. Dat gaf onrust en te vaak een leeg middenveld. Gelukkig na een pakweg 15 minuten een mooie loopactie van Mees, bekroond met een fraai doelpunt. Verdiend; 0-1.

Zuidlaren gaf niet op en ze probeerden veel met een lange bal over (voor ons) links bij het doel te komen. Jesse, Tessa en Umar verrichten puik werk en dus blijft Dymas’ doel schoon. Maar dan: een fíkse hagelbui in de 30e minuut teistert de spelers.
Trainer van Zuidlaren, de scheidsrechter en ik waren het zeer snel eens: stoppen. Tellen er wel vijf minuten bij in de tweede helft.
Zij gingen direct t veld af, ik verzamelde eerst even t team in de royale dugout tot t droog was. Daarna richting kleedkamer. Kovvie was lekker.

Spelwijze weer omgezet naar 4-4-2 met de 2 voorin als achter en naast elkaar draaiende spitsen; Umar en Stefan mogen t proberen. Chris wilde liever blijven voetballen, Dymas dus voor de tweede keer een volle wedstrijd onder de lat. Toch mooi; consensus in de kleedkamer en de luxe van meerdere keepers.

Tessa wat last van de knie dus toch maar even weer de knieband omgedaan net toen we richting veld wilden, met als resultaat dat er 21 spelers even moesten wachten tot ook de captain weer in t veld verscheen. De scheids kon d’r wel om lachen..

Tweede helft was voetballend rustiger/beter, maar Zuidlaren bleef proberen - vooral met lange ballen en via de vleugels - een doelpunt te scoren. Hoekschoppen, lange/wat hogere ballen, soms toch even de billen bij elkaar.
Lars kreeg duidelijk meer routine en zijn wendbaarheid en snelheid zorgden voor wat leuke combinaties.
Meerdere keren komen we gevaarlijk in de 16, maar t lukt steeds net niet. De killersmentaliteit mist toch wat.

Toch gaat t combineren steeds effectiever en voetballen we best aardig onder de druk uit.
Dat leidt tot wat mogelijkheden, waarvan er 1 keurig uitgespeelde kans door Stefan benut wordt: de bevrijdende 0-2!
Dat voetbalt een stuk geruster. Komen wat verzoeken om voorin te mogen spelen. Tessa in de spits gezet, niet zelden verrassend, dus eem kiekn hoe dat loopt…

Maar dan gaat t mis op links.
Kaj valt ongelukkig op z’n linkerarm. Verbijt z’n pijn eerst maar grensrechter Arjan laat t spel stilleggen. Ryan liep nét warm om voor m in te vallen al. Kaj met een van pijn vertrokken van het veld af. Coolpack erop. Mag er niet aankomen. Bleek, wordt duizelig. Check: niks gebroken, lijkt kneuzing. Pa en zus Waslander nemen hem mee, op naar Scheemda. Wordt een dure foto…

Met enkel nog Sanne op de bank als wissel gaan we verder.
Ik mopper op de verdediging voor t doel; staan me te vaak teveel tegenstanders voor t doel met te weinig van ons erbij. Ook t middenveld is niet strak genoeg. Moet even flink bijsturen tot enige hilariteit van de grensrechter van Zuidlaren die ongewild deelgenoot is van mijn aanwijzingen…

Komt weer een hagelbui over ons, heel kort overleg weer, maar lucht klaart op - we spelen door. Zuidlaren blijft drukken en Dymas moet nog even een aantal keren aan de bak. Voor hun doel nog wat acties van ons, waaronder een onvervalste scrimmage, maar t blijft 0-2 tot de scheids na 40 minuten affluit. Yesss; 3 punten in de pocket en zeer verdiend!
De scheids krijgt van mij én spontaan van meerdere spelers van ons een groot compliment voor zijn werk - dat maken we echt wel eens anders mee…